Op school begint het moeten al, toetsen, examens, onderzoeken doen, de druk om te presteren is enorm, en begrijp me niet verkeerd daar is niks mee, alleen moet er wel een goede privé - werk balans zijn, want anders houdt het een keertje op.
We leren wat we allemaal moeten, alle competenties en vaardigheden passeren de revue, alleen wordt er niks geleerd om te leven naast een baan en hoe daar een goede balans in te houden. Want inspanning kan niet zonder ontspanning, en een gezonde vitale balans op fysiek en mentaal gebied.
Op school leer je niet te leven en al helemaal niet hoe je met je eigen leven moet omgaan. Je leert van alles, maar niet wat je echt nodig hebt voor jezelf, helaas start dit al in het basisonderwijs en als je eenmaal je studie klaar hebt en kan gaan werken, weet je heel veel wat je allemaal moet doen, moet kunnen, maar waar blijf jij in al dat moeten?
Om naast al dat moeten trouw te blijven aan je eigen behoeftes die superhard nodig zijn om de balans te houden is er een (h)eerlijk traject en dat is onder moeders vleugels.
Een traject wat je weer thuisbrengt bij de basis namelijk jezelf. Onder moeders vleugels kan je in alle veiligheid weer je rust vinden, ruimte voor jezelf nemen, zodat je weer de richting van je leven hebt en aan de slag gaat om die broodnodige balans te vinden en te behouden, zodat je vitaal en mentaal veerkrachtig bent in een wereld die veel van je vraagt.